GĘŚ RATUJE MAŁE WARSZAWSKIE SPOTKANIA TEATRALNE

Małe warszawskie Spotkania Teatralne otworzyło przedstawienie poznańskiego Teatru Animacji „A niech to gęś kopnie” w reżyserii Marty Guśniowskiej. Był to  debiut reżyserski artystki - znakomitej autorki tekstów dla dzieci. Bardzo udany pod każdym względem.
Tytułowa gęś jest chuda, brzydka, ma niską samoocenę, nie ma przyjaciół i nie ma chęci do życia… I cóż ma z takim życiem zrobić? Nie widać przecież w nim sensu. A może by tak kogoś namówić do pomocy w odebraniu  życia?  Gęś planuje zostać pożarta przez chytrego zwierzaka.  Jednak on nie może… Patrząc na niezbyt piękną, a wręcz odrażającą, fizjonomię bohaterki odchodzi mu apetyt na małe co nieco…
Ale lis nie chce zostawić gęsi z problemem. Proponuję, żeby jej oprawcą został wilk.  Zanim jednak docierają do konsumenta, między bohaterką a lisem zawiązuje się malutka, cienka nić przyjaźni. Wilk uradowany świeżutkim mięskiem przyrządza gęsinę na gorąco. Ale gdy  gęś już jest w garnku bohaterka zdaje sobie sprawę, że odnalazła jednak sens życia…..  Temat przedstawienia, wbrew obiegowym opiniom niedostępny dla młodej widowni,  przedstawiony został  sposób lekki i dowcipny. Dzięki temu trudny problem poruszany w spektaklu był bardziej czytelny i dostępny.
   Na uwagę zasługuje scenografia i lalki. Stare komody stają się światem bohaterów. Tutaj wszystko się odbywa. Daje to poczucie tajemniczości. Scena jest bardzo klimatycznie oświetlona, bo dzieją się na niej sceny jak z dobrego kryminału. Ale nie towarzyszy temu strach. Obawiałam się reakcji dzieci, ale ich żywe reakcje i śmiech zupełnie  rozwiały te obawy. 
Niedużej wielkości lalki wykonane zostały z aptekarską dokładnością i były tak bajowe, że nie można od nich oderwać oczu.   Dlaczego w tytule stwierdziłam,że gęś uratowała Małe Warszawskie Spotkania Teatralne? Może nie miała prawa, bo wszystkich spektakli dla najmłodszych nie zobaczyłam, ale czytałam recenzje i rozmawiam z dziennikarzami teatralnymi i niestety wszyscy mieli podobny pogląd: poziom tych spotkań jest dość niski. Nie jestem krytykiem teatralny. Ja mogę pisać podoba mi się, nie podoba mi się. I na tej zasadzie bazując wypowiadam mój sąd. "A niech to gęś kopnie" to spektakl na wysokim poziomie. Teatr Animacji opowiedział o ważnym problemie w mistrzowskim wykonaniu!